یکی از شرایط لازم برای این که زن و شوهر وارث هم بشوند، عقد ازدواج دائم است. یعنی در ازدواج موقت به این صورت نیست.

زمانی که دو نفر با یکدیگر ازدواج می‌کنند، این ازدواج اثراتی را به ارمغان می­‌آورد. یکی از مهم‌ترین آثار مالی ازدواج، بحث ارث بردن طرفین از یکدیگر است. در ازدواج، پس از فوت یک از آنها، دیگری از او ارث می‌برد. نحوه و میزان این ارث در قانون مدنی بیان گردیده است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی ارث بردن زن از مرد می‌پردازیم.

تکلیف ارث زن در انواع عقد 

رابطه توارث، یعنی رابطه‌ای که در آن طرفین از یکدیگر ارث می‌برند. مبنای این رابطه در قرآن کریم بیان گردیده است و جزئیات آن در قانون مدنی هم ذکر شده است.

زن از مردی ارث می‌برد، که ازدواج بین آنها، ازدواج دائم باشد. هم‌چنین لازم است رابطه ازدواج دائم بین آنها در زمان فوت برقرار باشد. اگر زوجین از یکدیگر جدا شده باشند، امکان ارث بردن آنها از یکدیگر وجود ندارد.

بنابراین اگر رابطه ازدواج موقت بین دو نفر برقرار باشد، زن و مرد از هم ارث نمی‌برند. حتی اگر شرط ازدواج آنها این باشد که بتوانند از یکدیگر ارث ببرند، باز امکان ارث بردن برای آنها فراهم نمی‌گردد.

ارث نبردن زن در نکاح موقت، بر اساس قواعد فقهی است که در قانون مدنی هم از مفهوم مخالف ماده ۹۴۰، می‌توان آن را تشخیص داد.

در صورتی که شوهر فوت کند و فرزند نداشته باشد، زن یک چهارم از اموال شوهر را به ارث می‌برد. اگر شوهر دارای فرزند یا نوه باشد، زن یک هشتم از اموال شوهر را به ارث می‌برد.

چنانچه زن بعد از فوت همسر خود و قبل از تقسیم ارث فوت کند، سهم الارث زن به وارثان او تعلق خواهد گرفت.

ارث بردن، جزو احکام آمره است. به این معنی که توافق بر خلاف آن مجاز نیست. شرط ارث بردن، در عقد موقت صحیح نیست. چرا که شرط ارث در عقد موقت، میزان سهم الارث دیگران را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطالبه مهریه در عقد موقت ، را مطالعه کنید.